کاربرد سیستم‌های مهندسی سنگ در ارزیابی پایداری فضاهای زیرزمینی

دستیابی به طراحی بهینه در فعالیت‌های مهندسی سنگ، نیازمند شناخت عوامل موثر و روابط بین آنها است. امروزه سیستم‌های مهندسی سنگ در تحلیل فرایندهای پیچیده مهندسی سنگ کاربرد روزافزونی دارند. در این روش عوامل مهم روی قطر اصلی ماتریس قرار گرفته و اندرکنش بین آنها با مقداردهی کمی در عناصر غیر قطری تعیین و سپس به کمک این ماتریس میزان اثردهی و اثرپذیری هر عامل در سیستم ارزیابی می‌شود. در این مقاله یک سیستم مهندسی با کدگذاری ماتریس اندرکنش و با استفاده از ریاضیات فازی ساخته شده است. از این سیستم برای ارزیابی پایداری تونل آب‌بر سد سیمره در ناحیه خردشده گرابن استفاده شده است. نتایج به‌دست آمده با طبقه‌بندی‌های مهندسی توده‌سنگ انجام شده مقایسه شده‌اند. نتایج نشان می‌دهند که لایه‌بندی و گسل‌ها مهم‌ترین عوامل کاهش ناپایداری در ناحیه گرابن هستند. با استفاده از این روش، توده‌سنگ ناحیه خردشده گرابن در کلاس پایداری III (به نسبت پایدار) قرار می‌گیرد که به نتایج طبقه‌بندی‌های مهندسی سنگ صورت گرفته نزدیک است.